Autoklawizowany beton komórkowy, to jeden z najczęściej wybieranych i stosowanych materiałów do budowy. Jest lekkim, a jednocześnie mocnym i trwałym materiałem konstrukcyjnym o wysokiej izolacyjności termicznej, odporności ogniowej i wytrzymałości. Zastosowane podczas produkcji składniki są naturalnego pochodzenia i powszechnie występują w naturze. Sam proces produkcji jest przyjazny dla środowiska wpisując się w założenia zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.
Początki powstania betonu komórkowego
O betonie komórkowym możemy śmiało powiedzieć, że jest to materiał z tradycjami. Pierwsze próby uzyskania betonu komórkowego przypadają na rok 1877. Wynalazca Zernikow sporządził zaprawę wapienno-piaskową w parze wodnej przy udziale wysokiego ciśnienia. Odkrycie było udoskonalane przez kolejnych wynalazców jak Michaelis, E. Hoffman, J. W. Aylsworth oraz F. A. Dyer.
Dalszy rozwój technologii następował w Szwecji, kiedy to w 1923 roku architekt dr Johan Axel Eriksson opracował i opatentował technologię utwardzania bloczków z betonu komórkowego w autoklawach przy użyciu gorącej pary wodnej. Od tego momentu rozpoczyna się produkcja autoklawizowanego betonu komórkowego na skalę przemysłową, czyli już 100 lat.
W Polsce beton komórkowy produkowany jest od 1951 roku po zakupie szwedzkiej licencji i częściowego wyposażenia dla dwóch zakładów w Aleksandrowie Kujawskim i Redzie. Kolejne lata nad rozwojem zaplecza technologicznego zaowocowały uruchomieniem w 1954 roku nowoczesnego zakładu produkcji betonu komórkowego w Solcu Kujawskim. Materiał zyskiwał na popularności, a nabywcy przekonali się do walorów użytkowych autoklawizowanego betonu komórkowego. Obecnie zdolności produkcyjne w Polsce szacuje się na około 5,0 mln m3.
Obecnie beton komórkowy SOLBET produkowany jest w zakładach w Solcu Kujawskim, Podnieśnie, Rurce k. Szczecina, Lubartowie, Stalowej Woli, Kolbuszowej, Lipiu k. Rzeszowa oraz w Głogowie Małopolskim.
Geneza powstania betonu komórkowego
Beton komórkowy został wynaleziony w celu zastąpienia drewna, czyli najbardziej popularnego wtedy materiału budowlanego. Szukano materiału, który będzie miał właściwości podobne do drewna, będzie łatwy w obróbce i ciepły, a ponadto trwalszy niż drewno oraz odporny na ogień.
Stopniowo beton komórkowy wypierał drewno z konstrukcji stając się jednym z najchętniej stosowanych materiałów. Aktualnie beton komórkowy jest jednym z popularniejszych materiałów.
Wzniesione wiele lat temu budynki z betonu komórkowego stoją do dziś, dzięki czemu możemy obserwować, jak materiał dobrze zachowuje się na przestrzeni lat.
Źródło: *) Lech Misiewicz – Materiały Budowlane 4/2020 oraz 4/2021.